Yabancı Memleketim (Tarsus’um)
Tam onüç yýl sonra
bindokuzyüzyetmiþyedinin Baharýnda
dolaþtým þöyle Tarsus sokaklarýnda...
Dolaþtým bir turist gibi tek baþýma,
kimse dönüp bakmadý bana.
Kalmýþtým sanki yabancýlar arasýnda,
doðup büyüdüðüm þehrin sokaklarýnda...
Evler, sokaklar hatýralardan kalma;
Yeni yeni çehreler; gençler etrafýmda.
Arayýp bulamadým bir aþina,
yabancý yabancý gezdim
Tarsus sokaklarýnda...
Çocukluðumun ve gençliðimin,
acý-yoksul günlerimin geçtiði bu yerlerin
kalmamýþtý artýk eski hali.
Meþhur Tarsus Parký’nýn bile garipliði
sanki týpký benimki gibiydi.
Yabancý yabancý ve turist gibi
gezdim, dolaþtým o yerleri:
“Aðlarým þimdi seviþtiðim o yerlerde” der gibi,
birkaç damla yaþ gözlerimde belirdi.
Ve de yine tanýmadý hiç kimse bu garibi.
Doðup büyüdüðüm bu þehir unutmuþtu beni:
”Gözden ýrak olan, gönülden de ýrak olur” misali!
Ama nasýl hatýrlasýn ki?
Hem sonra BEN gurbetlere gittim,
O beni terketmedi ki !
Köln, Mayýs 1977
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.