SÜKUT-I HAYAL
Karýncanýn azmiyle düþüversem yollara,
Týkarým kulaðýmý ruhumun feryadýna.
Meydan okurken ömrüm geçip giden yýllara,
Ramak kalýr adeta gönlümün muradýna.
Bir cücenin çelmesi tökezletse de beni,
Yarasanýn çýðlýðý korkuma nefes olur,
Görürsem etrafýmda yýlýþarak güleni,
Bakýþlarým onlara çelikten kafes olur.
Baþýmý eðemem hiç yürek sesim dinmeden,
Kaf daðýnýn ardýndan devler gelse ne yazar,
Sol yanýmý titreten acýlar silinmeden,
Servilerin gölgesi boþ yere mezar kazar.
Umut dolu takvime göz kýrpmadan bakarken,
Hoyrat bir rüzgâr eser ne var ise parçalar,
Tutunduðum hayaller avucumu yakarken,
"Geceyi ben beklerim düdüðü bekçi çalar."
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.