Bize iki çay getiriver oradan. Duygularým kadar demli, Hüzünlerim kadar þekerli, Ayrýlýklarým kadar sýcak, Senden ayrý kaldým amma. Çaydan ayrý kalamam bir an. Söyleþelim biraz bu akþam, Boðazýn serinliðinde. Bir bardak demli çayýn eþliðinde. Emirgan Çýnaraltý’nýn dinginliðinde. Bu sonbahar akþamýnýn serinliðinde. Isýtsýn içimizi içtiðimiz çay. Sohbet koyulsun. Çay bittikçe koyulsun. Ne kadar aný varsa, Bu akþam konuþulsun. Konuþ be arkadaþým. Belki bir daha buluþamayýz. Son gemi kalkmadan Ýskeleden. Hadi biraz acele et. Sahilin sessizliði beklemesin bizi. Kapat biraz gözlerini. Dinle, Kayýklarýn kürek seslerini. Kayýkçý bizi de, Alýrmýsýn kayýða? Çýkalým bu akþam, Kandilli de mehtaba. Dalgalarýn sesleri. Coþkun bu gece Gönlüm gibi deli. Gönül bu; Bazen aðlamalý Bazen eðlenmeli. Seni hiçbir zaman Unutmamalý. Gün doðmasýn. Sabah olmasýn. Hüzünlerim daðýlsýn, Dalgalarýn köpüðü gibi. Mehtabýn ýþýðýnda, Kamaþsýn gözlerim. Akýntý ya kapýlsýn Hüzünlerim.
Osman Dindar Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
OSMAN DİNDAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.