KÜÇÜK SİMİTÇİ
Bir küçük simitçiyim caddenin köþesinde.
Üzerimde yamalý elbiselerim, yüzümde acý bir gülümseme ile.
Ayakkabýlarýmýn uçlarý delinmiþ parmaklarým görünüyor.
Ýçimde sebebini anlayamadýðým bir sevinç var gözlerime yansýyan.
Her gelip geçen simit alýyor benden küçücük ellerime þefkatle dokunarak.
Kimi karný acýktýðýndan kimi ise bana karþý duygusallýðýndan.
Umutlarým çok büyük benim yarýnlara dair.
Bir küçük simitçiyim caddenin köþesinde.
Ellerim üþüsede kalbim sýmsýcak, umutlarým var ya.
Sýcacýk sobalý evlerin o eþsiz huzuru o an içimdeki.
Üstümde küçülmüþ bir montum var rüzgardan korumayan.
Ayaklarým üþüyor, bacaklarýmda. Ýncecik kumaþ pantolon yetmiyor ýsýtmaya.
Geceler cellat sevinçlerimi acýmasýzca boðazlayan,
Gündüzler ise gardiyan, çocukluðumu yaþamaya firarýma.
Hayat denen zorlu mücadelenin hýrçýn pençesinde zavallý çocuk bedenim.
Erken büyümenin verdiði olgunluk gözaltlarýmýn buruþmasý.
Bir kýsýr döngü içinde savrulan çocukluðumu arýyorum.
Bayramlarýn lunaparka gitmekten ibaret olduðunu zannetmelerim,
Üzerine tel takýlmýþ bir naylon arabayla baþlayan þoförlüðüm,
Sýkýntý, yokluk, bitmeyen hayaller; çocukluðum.
Bir küçük simitçiyim Caddenin köþesinde.
Yaþamadýðým çocukluðumun özlemiyle erken büyümüþlüðüm.
Ve bu yüzden gözaltlarýmýn buruþukluðu…
Cihangir Özyürük
Sosyal Medyada Paylaşın:
cihangir özyürük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.