Tanýmýyor yastýðým saçýnýn tek telini Nazlý geçen geceler lâl ediyor dilimi Nasýl içim çekiyor tutmadýðým elini Umudumu sabaha baðlýyorum çaresiz
Kömür gibi gözlerin üzerimi örtüyor Sanki iki zalim el yüreðimi yýrtýyor Azalmýyor azabým günden güne artýyor Kalbimdeki yarayý daðlýyorum çaresiz
Yaradana yalvardým ’O’ nu bana ver’ diye Beni yare vardýran kýsa yollar ser diye Senin aþkýn sinemi körükleyen kor diye Ýçin için yanmayý saðlýyorum çaresiz
Yokluðuna tahammül edeceðim gücüm yok Senden tatlý ne azap ne bir yudum sancým yok Yaþamak bana savaþ can evimden hücum yok Sessizce son bulmayý yeðliyorum çaresiz
Saçlarýmýn ucuna kadar iþlemiþ aþkýn Kýrýlýyor köprüsü gönlüne varan köþkün Sana akar yüreðim bütün duygular taþkýn Yol-iz bilmez su gibi çaðlýyorum çaresiz
Gözlerini çizip te odamdaki köþeye Ellerim ayyaþ gibi saldýrýyor þiþeye Bana hayat verecek senden baþka her þeye Bedenimi terk edip aðlýyorum çaresiz
Gülþah Gayret / TEKÝRDAÐ
_
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşah Dağlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.