Düþününce kalem yazar yazýyý,
Saymaz ömürden geçen yýl ayý,
Önce kendisi alýr hepsinden payý,
Yürekten anlatýr öyle yazar yazýyý..
Yazmaya baþlayýnca eðriyi büðrüyü,
Gönülden görmek ister hep doðruyu,
Yazarken hiç sormaz kimseye soruyu,
Kendisi bilir kendi yazar budur huyu,
Kalem yazdýðýyla yürekleri üzmez,
Ellerin yazdýðýný da hiç bozmaz,
Durup dururken boþa da yazmaz,
Hepsini yazar engelleri tanýmaz,
Benlik hükmeden gönülden yazar,
Sadece yazdýklarýný yaþayan anlar,
Farkýnda olmadan mesajlarýný yollar,
Her gün yazsa da yorulmaz kollar,
Dostluk þefkat merhamettir asýl olan,
Havalar atýp tafralar büyüklük taslayan,
Omuzlarý sevgiliyle baðýrlara yaslayan,
Kalemdir garip mazlumu ancak anlayan..
Sýrtý pek olanlarý imrenerek dile getirir.
Sevgilileri baþlatýr feryatlarla bitirir,
Yaþam, hayat mevsimini dillendirir,
Kalem yazýn ca da Hepsini yer bitirir.
Bazen yazar sosyal yaralarý yaþar,
Her gün durmayýp, çehreleri aþar,
Durmak bilmeden sevdalarýyla koþar,
Kalem yazýnca yerinde çoþtukca çoþar..
Gönüldekileri sektesiz öylece yazar,
Okuyanlarý görmeyince kendince kýzar,
Mürekkebi eksilmeden her gün yazar,
Kalem yazmaya devam etsin deðmesin nazar..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.