Çocuk Lügatımız; “Korkutmak istemedi; seviyor abla seni”

Çocukken ben.. çocukken..
Hep bir mucizenin üst katýnda tepinirdim.
Söverdiniz susmam için, tak tak tak, vururdunuz duvara
Nev-i þahsýna münhasýr davetlerim,
Dumandan sonraki keþfimdi
Vurup vurup topuklarýmý duvara,
Çýkmaz mýsýnýz bir üst kata? ,
Demek isterdim.
Aðzýmla deðil. Ayaklarýmla,
Vura vura, duvarlara..

Utandým caným iþte. “Ne olur gelin” demeye,
Gürültü daha kolaydý, sukunetten
Söyletmeyin iþte.
Hala çaðýramam gelin diye.
Gürültü çýkarayým anlayýn
Dumandan daha tehlikesiz, anlayýn.
Pençelerim daha utanmazdýr, patilerimden
Yumuþak karným, göz yaþým, hepsi birer utançtýr
Caným anlasaydýnýz ne vardý gürültülerimden
Gürültülerim, fýsýltýlaþacaktý anlasaydýnýz..
Bekleseydiniz, müzikleþeceklerdi.
Kaçýrdýnýz.

Saçýma kelebekler dikmiþtim, evet,
Evet, öpüþtüm o denizin dibindeki balýkla
O gece bir tay doðurdum içtiðim ilaçlarla
Doðruydu, karýncalarýn yalancýsýyým diyorken size
O alet edevat kutusunu tanrý sandým bir ara
Doðrudur pistim, pis dolaþtým orada
Çünkü burunlarýný silmiyordu baþroldeki sevilesi kadýnlar!
Morlarýmý sakladýysam içime,
Kýrmýzýydý diye bütün barbieler

Perdelerden bozma çadýrlarda yalnýzlýðý aradým
Neyim eksikti kariyerli kedili kadýnlardan ?
-Bu kriteri büyüyünce öðrendim-
Perdelerimin içinde, kedilersiz bir yerde
Bulmuþum, buluþmuþum
Bir doktorculuk kadar yakýnmýþ
Aþk, o zamanlar bize
Zillerine basýp kaçtýysam kalplerinizin
Arayýn bulun diye,
Kýzýn, kovalayýn, yakalayýn diye ben
Saklanýrdým çadýrlara.

Kaybolmuþ numaralarým,
Kýzmýþ, istemez bakýþlarým,
Küstüm , oynamýyorumlarým..
Biraz ters bir lügat ile
Sevgi arsýzý dokunuþlarým..
Ne vardý ? Anlasaydýnýz.

Tam kanýmýz kaynadý, tam oyuna ýsýndýk
Sobelendik, ebelendik, kör ebeydik
Akþam ezanlarýnda yaktýk imanýmýzý
Akþam ezanlarýnda eve gitmelerde
Küfrede küfrede
Ýlk ayrýlýk, ilk geri sayýmlarda
Yaktýk imaný
Akþam ezanlarý, yaktýn.

Küçük adam, hatýrlar mýsýn?
Mahalle çocuðuydum ben,
Sokak kýzý derlerdi
Bisiklet ile çok soyuldu dizimin derileri
Bisiklet ile ezmeye çalýþýr gibi yaparken seni
Cilveleþirdim,
Korkuturken, þakalaþtýk sanardým
-ki hala komik bence -
Sanki en çok seni korkuturken yakýnlaþýrdýk,
Ben korkutayým, sen bir þey de
Ben korkutayým, sen bir þey de
Muhabbet çoðalsýndý maksat..
Birgün gerçekten çarptýðýmda
Vallahi, kasten deðildi..
O gün soyulan dizimin derileri
Ýyileþmedi..

O sarýþýn kýz, ufak, tefek, mavi gözlü
Hiç aklýmdan gitmez,
Gelmez olaydý mahalleye,
Mavisini nasýl da siyahcasýna üzerimize saçtý
Gözümün kahvesi ile aramýzý açtý,
Aramý açtý deniz kýzlarýyla,
Uzasýn diye kirpiklerimi kestiðim de yalandý
Kahverengisini kýsaltýp,
Mavisini uzatacaktým bakýþlarýmýn.
Geri almak seni,
Bir makas darbesi
Ve birkaç kirpiðimin defni
Kadar kolaydý,
Terkedilmemek o ara

Sevgili Büyükler,
Deðiþmez büyüyünce oyunlar, deðiþmez
Lügatlar, deðiþmez… hikayeler deðiþmezler,
Yine tepinerek çaðýrmaya çalýþýrsýn alt komþuyu
Huyun deðiþmez.
Polise þikayet ederler,
Zindana kapatýlýr, acýlarýnla keder
Kaka þakalar yaparsýn yakýnlaþmak için
Kapýnýn arkasýndan çýkarsýn
Böö diye karanlýktan,
Korkutarak, oyun oynarsýn
Saklanýrsýn divanýn altýna bulunmak için,
Dokunulmak için küsersin,
Anlaþýlmak için sesini yükseltirsin,
Küs mü, barýþ mý ile çözmek istersin bazen
-Baþ parmaðýnla iþareti öpüþtür-
-Arasýndan bir parmaðýný geçiþtir-
Gel kilometreleri parmaklarýmýzla bitiþtir
Büyüme, gel bu kadar kolay olsun
Öpüþtür kaderlerimizi
Demek istersin..

Babamý çaðýrmak, abime söylemek,
En olmadý mahallenin çocuklarýna þikayet etmek mümkün mü seni?
Sokaða çýkarmasýn ertesi gün annen,
Boþ odada düþün, tek ayak üstü dur on dakika
Canýn acýmasýn tabi ama…
Yeter ki göz yaþlarýmý ufacýk yatýþtýrsýn birileri
Sonra yuvarla parmaklarýný gel
Küs mü, barýþ mý ?
Bu kadar kolay onarýlýrdý yaralarým bir ara
Açýlan, saçýlan, her türlü deli yaram
Bu kadar kolay açýlýr.. saçýlýr.. onarýlýrdý..

Çocukluðumuzun en son gününü hatýrlýyorum.
Çocukluðumun en son günüydü.
Küstüm Levent’le evleneceðim! demiþtim sana.

Daha hýrsýz olmamýþken elimi kestin.
Henüz aldatmamýþken sürgüne gittim.
Henüz öldürmemiþken katledilmiþtim.

Sen bana,
Öldün mü dedin?
Öldüm, dedim.
Çok belliydi þaka olduðu.
Ölseydim nasýl cevap verebilirdim ?
Öldüm diye, gömdün ve gittin.

Caným çocuðum, sevgili büyük, küçük adam,
Hikayeler yukarýdan aþaðýya akýyor
Bak bu yüzden ölüler ranzalarda yatýyor
Kabir azabý yataklardan baþlýyor
Kederinle gömüldüðün soðuk yataklar
-Hiç yakýþtý mý þimdi bu sözler çocuklara-
Ama caným çocuðum,
Ben yaþlandým, sen kaç yaþýndasýn þu an ?
Sanýrým sen annenin eteklerine kaçtýn
Sen benim çocuksu neþelerimi kýskandýn.
Heveslerimden korktun.
Bu yüzden beni hüzünlerinle boðdun.
Sarýþýn, mavi gözlü bir kýz çaðýrdýn.
Ben yine kirpiklerimi kestim.
Ýlaçlarýmý içtim.
Taylar doðurdum.
Topukladým duvarlarý.
Polisler geldi.
Ýçeri düþtüm.
Etrafýmda çadýrlar ve kediler.
Kederler.
Vallahi ezmeyecektim bisikletimle seni.




Sosyal Medyada Paylaşın: