İzin Ver Gideyim

Doðmamýþken yazýlmýþ ak alnýma kederim,
Sorulmamýþ çekerken günden güne beterim,
Hep yanýnda duruyor zindan gibi hederim,
Ya beni baþtan yarat, ya izin ver gideyim.


Koþtum durdum peþinden dizlerde dermaným yok,
Tatsýz tuzsuz zehirden içirdiler karným tok,
Çekilesi çileler bedenimi yordu çok,
Ya beni baþtan yarat, ya izin ver gideyim.


Yokuþlarýn çok yamaç çýktýkça inemedim,
Bu dünya yalancýymýþ yaþarken bilemedim,
Usandým tatlý candan yazgýmý silemedim,
Ya beni baþtan yarat, ya izin ver gideyim.


El açýp yalvarýrým, Mevlam gör þu halimi,
Gece gündüz uyku yok, ezberledim talimi,
Yaþamak için boþa ,irdeledim kavlimi,
Ya beni baþtan yarat, ya izin ver gideyim.


Karanlýk bir kuyuda çýrpýnýp duruyorum,
Üzerimde taþlarla hayali kuruyorum,
Bu can bana reva mý? Bin defa soruyorum,
Ya beni baþtan yarat, ya izin ver gideyim.


Nesrin Önem Demir
05. 06. 2015
Sosyal Medyada Paylaşın: