Yaðmur silmiþ bak izlerini; Akýp giden gamzelerinden, Hatýralar “ sensizlikte ” üzülmüþ…
Cemreyle bir sevmiþiz Gelgitlerinde zamanýn; Geceler olmuþ Biz günleri bilmemiþiz. Dün gibi tazecik Mis gibi yeni doðmuþ Sevdamýzý körpe bilmiþiz…
Ne çok hatýralar birikmiþ resimlerde. Yalnýzlýk varmýþ kimilerinde Söylemiþler bize de Aþk söylememiþ....
Mektup mektup sevdalar; Yüz tuttuðunda sararmaya, Uzandýðýnda umutlarýn; Bizsiz zamanlara, Gözlerin unutmuþ sevmeyi… Sevmek gitmiþ Giden sevmelerin yerine Ayrýlýklar hüzün hüzün gelmiþ…
Biz dün bitmiþiz Sen varmýþsýn uzakta þimdi, Ben varmýþým yalnýzlýkta… Menekþeler söyledi; Gitmiþsin meðer Benim halimmiþ sensizlik…
Menekþeler küsmüþ; Özlemiyormuþum seni… Özlemiyorum, saçma; Özler mi insan yaþadýðýný ?
Öðrenememiþim sensizliði Gel öðret bana sensizliði seninle. Doyduðumda aþkýna Öðrenmeye hazýr olurum belki, Ki aþk bu doyulmazmýþ, Biterken de baþladýðý kadarmýþ…
Sanmýþým aþkmýþsýn Sanmýþsýn aþkmýþým Ben hala seni aþk sanýyormuþum Hep sanacakmýþým aþkým… Menekþeler “ sensizlikte ” söyledi…
Yusuf ARDA SOFÝA 08 Sosyal Medyada Paylaşın:
ebruzen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.