Kocaman bir ormandý çok önceleri hayat Güneþ uyandýrýrdý masum uykularýmýzdan Daðlar çiçek açardý her sabah gülüþlerimizde En çok dizlerimiz kanadýðýnda aðlardýk Hepimiz yiðit, hepimiz memleket sevdalýsýydýk Günlerce erimeyen karlar üzerinde bizler Sadece eskimeyen düþlerimizin esiriydik
Gönlümüzdeki çocuk koþuþturmalar ne çabuk bitti! Bunca kalabalýk nasýl oluþtu, hiç bilmedik Yarýmýz yiðit kaldý kendi kabuðunda, yarýmýz korkak Her gece kendi yýkýk koyaklarýmýza sokulduk Diz çöktük hýrs uðruna kirletilen bir hayat için Gecemiz katran karasý, suskularýmýz lal isyanlarda Umut koyduk çocuklarýmýzýn ismini bir kalemde Uçurumlara atýlan bedenimizin katlini seyrettik!
Titrek bir mum alevi þimdi yüreðimiz tenimizde Kader ile kederin kýnasýný yakýyoruz düðünlerle Kokuþmuþ odalarda ihtiþamlý bir yalnýzlýk hayat Anlamý yitirilen sevinçler arýyoruz kitaplýklarda Bulutlar öfkeli bir kartal gibi dönüyor baþýmýzda Yoksul devriliþlerin mezarlýklarý doldu intizarlarla Gücenmiþ bir aðaç sol yaným, üþüyorum sýrlarýmla
Selahattin YETGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.