ben sen o ayaklarýmý bastýðým yer baþýmý yasladýðým gökyüzü derin sessizlik karanlýk kutu Pandora sonsuz boþluk kanatlandýðým umut Atlas ve ben kendi kendime dokuduðum yolluk yokluk hiç düþlerim bin top yumak karakedileþen kýrlangýcým bu gece iki siyah bir aydýnlýk gözbebeðim aç lýk gözyaþýndaký tuza bandýðým lokmam lokman hekim..
Saç ayaðýna oturttum kaidemi dünyam kaynar kazan ben minik nohut tanesi kim doyar benden benimle bensiz ateþin hýzý kesik sesim kýsýk kýrlangýçlar yuva yapmýþ köþesine ahþap duvarýn ayaklarým dehliz gözlerim gökyüzü sen o ve ben saç ayaðýyýz yaþamýn dibi delik cep gibi kenetlenmiþ umuda herþey boþ desem de hoþ- bulmuyor ölüm, sevip eriþemeyince!
Volkan Kemal 27 Mayýs 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Volkan70 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.