SEN GİTTİN

O uzun yollarýn ardýnda býraktýðýn an
Gülüþlerin hüzünlere dönüþtüðü andý
Ardýndan yüreðim kor ateþler gibi yandý
Anladým ki sensiz hayat artýk bana haramdý


Umutlarým yaprak yaprak döküldü kuru aðacýmdan
Oysa bedenim baharý yaþamamýþtý
Kýþýn dondurucu soðuðuna yenildi yüreðim
Güneþ bile dargýndý doðmuyordu senin ardýndan


Dört duvar arasýnda sýkýþýp kaldým
Öylece mazideki o güzel günlere daldým
Ömrümüz boyunca böyle sürecek sandým
Sen gittin ben ise olmayacak rüyaya aldandým


Sonunu bile bile bana ümitler verdin
Yalan yanlýþ sözlerle huzuru önüme serdin
Ben bilemedim ki oysa sen bana hep kederdin
Sen gittin masum çiçeklerimi kurutup derdin


Keþke bir umut ýþýðý olsaydýn
Karanlýk dünyama girip dolsaydýn
Dermansýz derdimin çarelerini bulsaydýn
Gelip de dönmeyecek gibi kalsaydýn

Ýflah olmaz artýk yüreðim günden güne tükenirim
Topraða düþen çið damlasýna dönüþüp eririm
Kefenim baþucumda azrailimi beklerim
Sen gittin ismini anarak son nefesimi veririm


Nesrin Önem Demir
29 05 2015
Sosyal Medyada Paylaşın: