hayatýmýn romanýný yazmak istedim]
vazgeçtim,
bilinmedi, bilinmesin de
mýsralara döktüm içimi
okuyan alsýn diye,hayat demini
kýrýlan bendim
ders almazcasýna
duygular, zevkler, gelecek, istikbal, benden aileme
çevremdekiler, bilmese de !
ne yarandým eþe, evlada ne de babaya, kardeþe
hayat; söyle ben mi yanlýþým, hata nerde
yapamýyorum (!)
þayet haksýzlýk hakkýmsa bile
razý olurum, ya deðilse
yakýþmaz mý haklýsýn demek bir kere
anladým ama...
kaçtý tren gelmez geriye
heyhat !
"ey be oðlum mustafa hiç mi anlamadýn"
millet olmuþ hep bana
bu seven yürek olduðu sürece sende
hak edersin elbet sen
sürünmeyi de
anlayamadýðýn yýllara
takýlýp kalma
iþin doðasý tamamda
vallahi var ya orasý hiç çýkmýyor aklýmda
Bazen dedim....
yalan yok diyecektim, hep bana!
oðlum; "deðil senin harcýn boþ versene"
bir halk eden bilir birde ben
doðruluk ama her þeye raðmen doðruluk
fýtratýmda
Mustafa Yýlmaz (sertesenyel)
2015/Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.