Mavi yağmurlarınla yıka beni gurbet kokmasın üstüm başım

ah ; temmuz ,
bi bil sen nasýl da bir çocuk kalbim olur
izin zamaný gelince ben
çiçeklenir yüzüm gözüm her yaným
ütülerim yazlýklarý ,


aðustos böceklerinin çýðlýklarýný duyar gibiyim
meltemli rüzgarlarýn yüzümde gezinir buram buram özlem
yollarda saçlarým birbirine eklenir yol olur
sýlanýn yollarý vinyetini kara borsa satar gurbetçilere
pusu kurar köþelerde gölgeler yorgun gurbetçinin kuþ uykusuna


sýla yolu çile yolu olsada
gümrüklere dolup taþacaðýz yine bu yaz
piþsemde o uzun konvoylarda
ruhum ipek böceði olur
kozasýndan çýkýp kanatlanmak ister gökyüzüne

memleketim gelirsem tut býrakma beni
tut ellerimi
durduðum bu yer de yabancýyým


mavi yaðmurlarýnla yýka beni
gurbet kokmasýn üstüm baþým
kimse bilmesin ,sen/de ben yabancýyým
ekmek ,çay þeker alýnca bakkaldan
yabancý olduðum anlaþýlmasýn emi
gurbetçi demesinler .


güneþ gelirsem altýn ýþýklarýnla yak soluk tenimi
buðday baþaklý rengimi gurbet elde yedi gri böcekler

gelirsem güneþinle yak beni
mavi yaðmurlarýnla yýka beni

gurbet kokmasýn saçým baþým
gurbetçi demesinler ....../



nur
Sosyal Medyada Paylaşın: