Yaþamla aldanan Nasýl da darmadaðýn… Göðüs çeperi O kýrýlgan mizacýn, Perde arkasý Nice öðreti Bin bir yadsýmazlýkla Deliller sümen altý.
Nöbette þeytan Fazlasýyla yorgun melekler; Kötünün ihaneti Ýyinin zaferi çok nadir Son perde kapanmadan Duyulmaz oldu alkýþlar Koltuklar boþmuþ meðer Yorgun, yýlgýn nasýl da mahzun… Aþk her daim maðlup Ve maðdur hatta Dimaðýn kývrýmlarý kadar Akla zarar.
Karanlýðýn yýrtýk perdesinden Alamazken gözlerimi Ufuk çizgisinde biriken tüm üzünçler Yekpare aþk Yeknesak hüzün Emsalsiz tek resim Ýmgelerin sýrdaþlýðýnda Devinip durur yasým Ne hükmü varsa Þu aldýðým yaþýn…
Varsýn çaðlasýn Olsa da tek sureti yýlgý ömrün. Hayaletler bile ölümlü Savruk tüm gölgeler. Ne varsa kanýksanan Demedim mi; Baþým gözüm üstüne.
Benzi sarý kader Mademki düþtü yolum aþka Ha bugün ha yarýn Kýrbacý sýrtýmda öngörünün. Haydi, oyna son kozunu Devþirme bir aþkýn ölü kahramaný Flu ve sýradan. Görüp göreceðim son resim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.