GÜLLER GÜLDÜ ÇİNGEN'EM

Kýrmýzý güller güldü, ama sen hala da gülmedin!
Sen ki elemi, gamý bildin, meserreti bilmedin!
Eline tebessüm eden gülleri alýp sevmedin,
Sen ki elemi, gamý bildin, meserreti bilmedin!

Kapandýn durdun ininde, iþve yapmadýn birine,
Ýndi ne kadar derdin varsa kalbinde ta derine,
Üþüþtü gam, keder, tasa, eza, cefa hep serine,
Sen ki elemi, gamý bildin, meserreti bilmedin!

Âlem alýp þirince okþadý durdu al gülleri,
Gittin geldin hep ayný yerden bir ileri bir geri,
Dertler derdi kovaladý içinde yýllardan beri,
Sen ki elemi, gamý bildin, meserreti bilmedin!

Istýraplarýn zulmete garikan eyledi seni,
Tahassür ettiysen de çýkýp göremedin gülþeni!
Tüm millet ne güzel temaþa ediyor bak evreni!
Sen ki elemi, gamý bildin, meserreti bilmedin!

Ve lâl oldu dillerin, konuþamadýn bir söz ey mahbub!
Zihninde vardýysa ziyan, bak etti güneþin gurub,
Anlatamadýn derdini bana þuraya oturub,
Sen ki elemi, gamý bildin, meserreti bilmedin!

Eyvah! Garikan oldun gittin alude-i-zulmete,
Düþmedi hüsünün ve mehasinin hiçbir kýymete,
Baþvurmadýn elinde yoktu da teselliyete,
Sen ki elemi, gamý bildin, meserreti bilmedin!

KÜÇÜK OZAN ( CML DMR)
ELVEDA’DAN
LÜGATÇE:
GURUB: Güneþin batmasý.
GARÝKAN OLMAK: Boðulmak.
ALUDE Ý ZULMET: Gecenin karanlýðýna bulaþmak

Sosyal Medyada Paylaşın: