Havada kara kara kümeleþtikçe sular, Bulut, hasret halidir suya karþý topraðýn. Buluta kuruldukça dondurucu pusular, Yaðmur, vuslat halidir suya karþý topraðýn.
Kaybolurken bir anda güneþle gök mavisi, Boþalýr saðnak saðnak çayýr çimene yaðmur. Harman olur topraða kavuþan su katresi, Tohumu çatlatmaya sýzar emene yaðmur.
Gün gelir þiddetlenir, masumiyetsiz kalýr. Toprak doyar, su doymaz, yýkýlýr taþtan duvar. Sel olur köpük köpük akar, yakar, can alýr. Cana can katan suyun asileþtiði an var.
Ne zaman yaðmur yaðsa, gökyüzü sarhoþ olur Renkler safta dururlar ufukta yay misali Hasret vurur baðrýna yüreði nahoþ olur Rüzgara baþý eðik olgun buðday misali
Þehir sepken altýnda, sessiz sakin sokaklar. Bir adam sýrýlsýklam, yürüyor yavaþ, yavaþ, Gözyaþý fark edilmez ýslandýkça þakaklar, Anýlarý ardýnda sürüyor yavaþ, yavaþ,
Her damlada tükenir topraðýn su hasreti Çatlar karnýnda tohum, ýsýnýr, filizlenir Nemlendikçe çoðalýr topraðýn bereketi Doðumun evresinde ilahi sýr gözlenir
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.