örümceðin sekiþini öldürünce ürperiyorum bir yapraðýn nedensiz yarýlmasýnda hüznüm sýradan insanlarýn üzüntülerinde gelgiti hayatýmýn annesi gidince aðlayan bir çocukta kökü çürüyen menekþede ilk yaza merhaba demeden ýþýkta uçuþan sinekte
keþke sinek deðin olsa sorunlar bir duvar örülebilir mi doðuda yaþananlara yok edilirken türkmenler ýrak’ta nasýl düþünüp üzülmem kanlý ellerini gördüðümde sözde uygar batýnýn kadýnlarda çocuklarda masum halkta ilkel olasým gelir
dolu dolu gülmeye çekiniyorum gördükçe sersefil, periþan suriye’lileri ve onlarýn üstünden geçinenleri kara bakýþlarýndaki acýyý silememenin çaresizliðini yaþatanlara lânet yaðdýrmaktan acýma duyusundan baþka hiç bir þey verememekten utanýyorum
utanmasý gerekenler arý kaldýrmýþlar tavan arasýna cirit atýyor fareler orada kitabýný alýyor Tanrý yanlýþ okuyanlarýn elinden yazýyor adýný günahsýz öldürülenlerin taþsýz mezarýna
halk, halk olmasa mýydý ne bir iki zengin yaþasaydý þu kulpu kýrýk dünyada kýlýç þakýrdatsaydý ecit mecit
13. 05 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.