KIZIL BİR ÖZLEM VAKTİ ŞİMDİ

Gökyüzünde bir buluta teslim ettim yüreðimi
Uyuttum geleceðe dair bütün umutlarýmý
Kýzýl bir özlem vakti þimdi
Artýk kimsenin beni duymayacaðý kadar suskunum

Ýçimde volkanlar bir bir patlarken
Hatýralarý kanayan yaralarýma sardým
Canýmý kor alevler yaktý kavurdu
Belli etmedim haykýrýþlarýmý kimseye
Kendi acýlarýmý yüreðimden kendim topladým

Karanlýðýn yazgýsýndayým
Saçý aðardý hayellerimin
Gözlerim de zemheri bakýþlar
Gözyaþlarým buz tuttu kirpiklerimde


Yaslanýp yalnýzlýðýn omzuna
Gül kurusu kadehlerde içiyorum efkarý
Bir baþýna dolaþýyorum
Viran olmuþ gönül kentimde

Dilimi tutsak ettim diþlerimin arasýna
Ben sustum acýlarým konuþuyor þimdi
Çok yara aldý gönlüm kanadýkça kanýyor
Ýçimdeki sevdalar bir bir ölüyor

Biliyorum
Hiç gelmeyecek beklediðim bahar
Gönül bahçem susuz çöle döndü
Yaralarýmý merhem kapatmýyor
Hüzün mavisi akþamlarda
Ýçimden binlerce þiir geçiyor
Kimse bilmiyor.

Sosyal Medyada Paylaşın: