Ankara’nýn tek denizi gözyaþlarýndý gülerken ve gelirken ak deniz giderken ve aðlarken kara deniz Her damlada boðuluyordum Her bakýþýnda yeniden diriliyorum Þimdi Ýstanbul’da gözyaþý güzelsin Þimdi her adýmýn bir gün geliþe ömür
Dedim ya Ankara’nýn bütün kýzlarý kara, bahtý kara Yalnýz sensin beyaz, yalnýz sensin aþka bembeyaz
Borçlu zamanlarýn esrik , ampirik kentisin Ýzahý yok sana olan sevgiminden kalýþýn Yanýk esintinin aynasýnda taranýyor nemli düþlerim Aðlayan gözlerinde canlanýyor vicdanýmýn fidesi Sen artýk unutulmazlýðýn dev sevi aðacýsýn Sen artýk sevdamýn meyve veren gelme ihtimalisin Sen artýk, benden öte, ben sonrasý ben’e aþk hilalisin Sen artýk aþkýn da aþký olan aþk sonrasýnýn cemalisin
Sosyal Medyada Paylaşın:
mazil44 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.