Kalmadý etrafýmda ne dost ne düþman Aðlýyor gözlerim seni gördüðüm her an Damlýyor yüreðime soðuk acý bir kan Bir kaðýt birde kalemdir geriye kalan. Ve ben yalnýzlýðýnla baþ etmeye çalýþan Sensizlik ne acý ne yaman, Nefesimi kesen, damaðýmdý kurutan, Hergün öldürür beni bende ki hatýra Yalnýzlýðý kendime yedirmeyip ölüme koþan Mezarým da yeþerdi boynu bükük bir fidan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Seyit Sıddıkoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.