KAFESTE KUŞA DÖNDERDİN BENİ

Gece gündüz menzilinden,
Yüz çevirmedim özünden,
Dar aðacý kurdun eliylen
Yakasýz gömleðe taktýn beni...

Aþk ehli gibi dizildim,
divanda el pençe idim.
Þekva nedir bilmez dilim,
Ahraz olup susa dönderdin beni...

Pervane gibi döndüm peþiynen,
Gazel gibi aðladým sesiynen,
Çevir bi bak gözüynen
Kafeste kuþa dönderdin beni...

Gamzen ma’ þuða dert oldu,
Busen sineme kor oldu.
Güzel sevmek farz oldu,
Kýblesiz kul’ a dönderdin beni...


þekva: þikayet
maþuk : sevilen, sevgili
Sosyal Medyada Paylaşın: