İman-ı enel hak

Enel hak dediðimizde astýlar bedende bizi
Daraðaçlarýnda isyan zalimlere can nedir ki?
Dilimiz hakka döndükçe Hakký bilmeyen kullar var
Gönlümüzde nur-u güneþ karanlýða tan nedir ki?
Nefsimiz arda söndükçe Hakký bilmeyen kullar var

Firdevs-i aladan aldýk Kevserde akan sevgiyi
Levh-i mahfuzda yazýlý hak aþkýyla yolda öldük
Künde melal-i aþýðýz Rahmaný Rahim-i bildik
Ýblis-i karin mi dersin biz onu þiardan sildik
Gönülde kibri yendikçe Hakký bilmeyen kullar var

Halil-i Ýbrahim olduk gönlümüzün sofrasýnda
Aþk ile semah dönmüþüz Hallacý Mansur´la darda
Anda yüzüldü derimiz Nesimiyle sýrrý harda
Doðru geldik eðriye ne bütünüz hak ile varda
Nur-u nebiler indikçe Hakký bilmeyen kullar var

Hülyalarda yaþamadýk hakikat baðýnda iken
Ser çeþmenin sakisinden içtiðimiz dolu ilim
Pirimizle vardýk hakka hak için öðrendik bilim
Ezen ezerken halkýmý daraðacýnda bir gülüm
Kul haksýzlýða sindikçe Hakký bilmeyen kullar var

Hakikatin aynasýyýz dünyayý güzel gösteren
Dinle sözümü ey gafil Ahmed-i Muhtar yolumuz
Miraç-ý kýrklar ceminde Ali´dir bizim dolumuz
Sahrayý Kerbela ile Caneli atar solumuz
Mazluma zulüm bindikçe Hakký bilmeyen kullar var

Sosyal Medyada Paylaşın: