Son Sýnav . Ihlamurlar çiçek açarken okunuyordu ezanlar ...kuþlar havalanýyor saçaklardan dünya’ya gözlerini açan minik bebek aðlýyor sonra... yýldýzlar yine parlak ay nazenin güneþ turuncu serçeler geveze arýlar hamarat kuzular tatlý mý tatlý anneleri tedirgin ýrmak ezelden beri aktýðý yatakta yorgun deniz köpük köpük gemi minicik bebek beþiði dalgalara oyuncak salýncak misali savruluyor yakamozlarla insanlar acz içinde nutfeden vücut olduðunu unutmuþ alleme kesilmiþ caka satmakta evrene dünya dönüyor birileri ölüyor birileri doðuyor her gün gün batýmýyla ölen gün güneþle doðuyor ...Ne zaman uykuya dalsa doða yýrtýcý bir ses bölüyor ürperten sessizliði kýrýlýrken anakarada faylarýn kökleri devriliyor aðaçlar binalar insanlar topraða yýldýzlar kayýyor sema kýpkýzýl yýkýl eyy nefsimin devi un ufak ol ezil kalkma bir daha þaha yok ol rezil viranelerde piþ yan durul yeter olduðun sersefil beraatýn verilirken o büyük imtihan da kurtarýcýn olsun taatýn sana kefil. . . Yunus Ça
Sosyal Medyada Paylaşın:
maverayailkyolcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.