Dudaklarýnýn ârafýndayým Hévâl.
Kelimelerinin tam ortasýnda,
Küfrüne karýþmýþ harflerin tövbelerinde
Duâ kusuyorum ruhunun bir köþesine.
Tadýmlýk bir yaðmur düþecek
Gözlerimden, gözlerine.
Topuklarýmda aðrýyan ayrýlýk
Göðsümde yeniden sancýlanmadan
‘’ Gitme ‘’ diyorum Hévâl
Dokun hücrelerime
Ellerinle…
B i l i r i m
Tadýmlýk bir öpüþ yetmeyecek
‘’ Býrakma ‘’
Saçlarým karýþýrken gülüþüne
—Öp hadi, yine…
Dudaklarýnýn ârafýndayým Hévâl.
Kirpilerinin yetimiyim yýllardýr
Gözlerinin karasýnda uyuyup,
Sana defalarca uyanasým var.
Sensiz tenhalaþýr Þehir
Sokaklarýnda bin bir türlü yalnýzlýk var.
Ellerin býraktýðýn yerden yýkar
Hasretin tarumar
Hani gelse ölüm (diyorum)
Ölüm bize hâr.
Dudaklarýnýn ârafýndayým Hévâl.
Parmak aralarýnýn boþluðuna sýðsa ömrüm
Sana yaþamak için yeniden ölesim var.
Geldin ya Hévâl
Ýblisi imana getiresim,
Kýyameti kopartasým var.
Hévâl
Sen yâr
Sen sâbýr
Sen þahadet þerbetini tek seferde yudumlayýþým.
Dizlerimi büküp
Sana binlerce þükrüm var.
Dudaklarýnýn ârafýndayým Hévâl
Kessen parmaklarýmý
Gersen çarmýha
Akmasa yaþým
Durmasa kaným
Ölümden korkmayan ben
Ödüm kopar gitmenden.
Nutkum tutulur, kýsýlýr sesim
Gitme Hévâl.
Dudaklarýnýn ârafýndayým
Dudaklarým ki kana kana sana susar
Dilim sus’âr.