Madem ki meyden deðil bu can senden geçecek Uçmasýn hiç bir böcek, açmasýn dalda çiçek. Madem ki bu kalp senden aþkýný dilenecek Varsa þayet bir gerçek, ruh bedenden göçecek. Bana haram olasýn ayrýlýk varsa eðer... Ýnan bu can yolunda, ölmeye çoktan deðer. ** Dokunda zülfikara, bu sarhoþ meyden içsin Et duygularý rencide,nefsim kendinden geçsin Tanrýlaþan duygular seni Ýlahým seçsin Sen ki içimde yüce Tanrý kadar gerçeksin. Ey ölümsüz sadakat; vuslat kapýmdan geçer... Sen kibiri yok eden tanrýçaymýþsýn meðer. ** Müstesna duygularý seyret de makdaðýndan Çaðýr o Kürþatýný Türk’ün Tanrý daðýndan Bozkurtlarý kuþansýn Oðuz’un otaðýndan Kara gözlü Ayça’nýn aþk düþsün dudaðýndan. Türklük yaþatmak için, asil kanýný döker... Baþlasýn yine akýn, düþman üstüne sefer. ............ K.Kurultay
Sosyal Medyada Paylaşın:
KURULTAY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.