varoluþun saf dili tekrar edip kendini çoðalmaya hazýrlanýyor
þurada yýllar önce siyah dairelerin peþ peþe dizildiði ve süt liman meltemlerin dinmeyen sesi þimdi neresi
fýsýltýlardan kalan çiçeklerin acýsýný sýnýyorum kalbimle yaþamak bu mutluluðun rengiymiþ kanayan damla biliyorum aðlamanýn aðrýsýný kesen hisler var
siyah karartýlar ilerliyor mavinin ateþi çekiliyor boþluktan masallar masa üstü sesler ve sandalyeler kýsa anýlar ülkesinde aslý olmayan yansýmalar savruluyor geleceðe
bulutun yaðarken gözlerinde beliren kýyýsý kalýyor yokluðun biteviye geliþimizi kucaklar gibi yeni sürgünlere hazýrlanýyor yaðmur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.