Cepheye saçýna kýna yakarak ’Koç oðul’ diyerek saldým ben seni Gözyaþlarým içten içe akarak ’Hiç oðul’ diyerek saldým ben seni .
Kavuþmamak olsun varsýn kaderde Geri durmak olmaz böyle seferde Allah’ýn yazdýðý bilki bu serde ’Taç oðul’ diyerek saldým ben seni .
Gelenin açlýðý sanma kanadýr Onun kast ettiði dindir , manadýr Hilal’in çaðrýsý bu gün sanadýr ’Uç oðul’ diyerek saldým ben seni .
Aklýna düþmesin geride kalan Ne anan yavuklun , ne teyzen halan Sen bizi düþünme hasmýna bilen ’Biç oðul’ diyerek saldým ben seni .
Örnek al her daim ceddin , ataný Dinini özünden aziz tutaný Canýn kurtaracak ise vataný ’Geç oðul’ diyerek saldým ben seni .
Ýtaatten çýkma komutanýna Sadýk kal yeminin , sözün , andýna Kolayý dostuna , zoru kendine ’Seç oðul’ diyerek saldým ben seni .
Yere düþürürsen þanlý sancaðý Haram bil kendine bu köy , bucaðý Geri dönme unut bu ev , ocaðý ’Göç oðul’ diyerek saldým ben seni .
Yýlmadan imanla zafere asýl Bitecektir elbet bu zorlu fasýl Elinde Kevserle bekliyor rasul ’Ýç oðul’ diyerek saldým ben seni .
Halit Ercan
Hatice ananýn oðlu Kayseri’li Hasan’ý askere uðurlarken saçýna bir kurbanlýk koç misali kýna yaktýðý bir tarihi gerçekliðin etkisinde kalarak kurguladýðým bir Þiirdir ; Çanakkale iþte bunun için geçilemedi , bu ruh sayesinde ...