Geceye

baþka zamanlarda...


s ü r ü l e r geçer v a d i d e n
dulunur baktýðýn yerde gün
döngünün sonuna varmadan
yýlkýlar kanatlý
sesler yankýlýdýr
yakamozlar yükselir denizden


uðursuz daralmalar sislerin ötesinde
adýmlarda aðýr yüktür kilitler
çözülür bir aryayla belki hapsolduðum zincirler
düþtüðüm mü kaldýðým mý?


göðün yüzünde uykulu bulutlar
bir sevda bin sevda daha
sarýlýr sarmalanýr keþkeler
ah dediðim de tanýr T A N R I sesimden
aþk þarabý dökülse kumlara gizliden
naralar atar ö l ü m þehvetinden

girdabýn ötesinde böler uykuyu bir serçe
hani kavuþur ya martýlar d e n i z e
kucak açar dalgalar maviliðe
iþte...
y e di rengin kuytusuna vardýðýnda kayýptýr sözler
fýrtýnadan eksik bir rüzgardýr dolaþýr semada
savurur düþ bahçelerime ayazý
yenik düþsem ayýp
kaçsam gecikmeli telaþtýr a þ k baþýmda
dudaðýmda kalan hüküm yorgun
yüzümde çekingen bir tevazu
dalarým ufkun ardý sýra rüyaya


vedaya sýðsa bildiklerim
sonbahar düþer mevsimsiz kýþa
sen kaçarsýn
ben her defasýnda biraz daha yaklaþýrým sana
oynaþýr denizin gözlerinde bir y o s m a
baksam yokluk
gitsem uzaklýk
kalsam kýrbaç gibi þaklar tenimde yalnýzlýk
derin bir iç çekiþdir içimde boþluk



gitmeyi özlerim bir akþam
gölgelere bassam aðlar karartý
savursam bir nefes
t i t r e r dipsiz kuytular
alçalýr ay suya
geceyi içer karanlýk
sussam durmaz nehre yazýlýr duygular
geceye koyduðum isimdir dudaðýmda h ü z ü n
akþam ayazlarýna sarýlsam
terk edemediðim hayallerin ardýnda
sýrdýr mehtapla bakýþmalar

...




maide Yýlmaz Özgüç
m a r t / 2 0 1 5


Sosyal Medyada Paylaşın: