Benimde babam olsa. Bu geçici dünyada Ben’de koþar oynardým Mutlu çocuklar gibi...
Babam yoktu. çoçukluk yaþlarýmda Boynum bükük gezerdim.Dünyam bana zindandý Evimiz onsuz bana ömrümün baharýnda Karlý daðda bir volkan püsküreçek bir andý...
Ýlk ve son sevdam olan o caným anneçiðim Hem analýk görevi ,Hemi babalýk yaptý bana. Gözümde koca insan,gönlümde seçkin yerin Kurbaným annem sana...
Kutlanýr tüm dünya da Her haziran’da bir gün Babalar günü candan gönüllerden duyarak Ben,boynu bükük bir evlat O , çoçukluk çaðýnda . Dalýnda yaprak yaprak...
Ne acelen vardý ki Býrakýpta gittn bizi Bir taþ gibi salarak Sulara kendimizi...
Babalar günü bu gün. Oynuyor tüm çoçuklar baðlarda bahçelerde Her birinin elinde Bir armaðan bir çiçek. Ya sen gelde kuçakla Ya da bizleri sana çek...
Þimdi babasýz bu çoçuk. Arýyor gök yüzünde Kefen kefen bulutu. Soluyor gonca güller Dalda ötmez bülbüller...
Zaman gelip geçiyor. Bu gözlerim hep yaþlý aðlarým bir kenarda Garip gönlüm sýzlýyor Göz yaþý döküyorum çicek veren baharda... .
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kangallı Mustafa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.