HURDACI SÜLEYMAN’IN HURDA DÜŞLERİ:

Vicdanýmýn sesini, kanayan vicdanlara beste yapmayý senden öðrendim!
Ve içimdeki cam kýrýklarýndan öðrendim, ’bir ameliyat izi gibi taþýdýðým çocukluðumu...’

Acýtsa da kalbimi, bir kez daha giyinsem hükümlü çocukluðumu...
büyük harfle baþlayan illegal aþklarla, otursam yine sanýk taburesine kaçak özlemlerin.

*



Geceleri efkar kokar
ve intihar...
mutluluðu hep ýskalar;
yalnýzlýðý isabet etmez hiçbir kalabalýða
ve hiçbir filmde baþrol oynamaz bu kentin çocuklarý...

Geceleri hüzünkar
ve biraz kürdili hicazkar...
hayalleri yazgýsýna çarpar Süleyman’ýn...

Hayatýn rahminde gizli bir kürtaj gibi durur
ve yaþamýn dudaðýnda yarým bir söz gibi ...
kimse tamamlamadý / kimse...

Geceleri ayaz olur
ve acýklý...
uzak baharlar düþlenir hiçliðin coðrafyasýnda!

Bölünüp, parçalandýðýmýz bukaðýsý gecelerde,
kaç bin özlemdir savrulduðumuz,
hasretin kan revan yollarýnda...
Ömrümüz, kentlerin yorgun gövdesinde bir çürük gibi...
çiçeksizliðimiz ise kaç fýrtýnadan artakalan!

Bölünüp, parçalandýðýmýz bukaðýsý gecelerde;
beklenmedik bir an, içinde bir hayat çýðlýk çýðlýða...
baðrýnda ateþ, bileklerinde seni yitirmeye yeltenen özgürlüðün...

Bölünüp, parçalandýðýmýz bukaðýsý gecelerde;
kalsa kalsa ne kalýr, ölüp ölüp, kendini dirilten yalnýzlýklarýmýzdan baþka...

Bir gece diyorum;
dayamasak baþýmýzý o namlulara
ve bir sabah saðanakla uyansak o þarkýyla...
bir sabah o þarkýyla...
yoksa vurulur sesimizde;
ne kalýr yüreðimizde...

*

Küçük bir ayrýntýsýn tarihin künyesinde
sessizliðin yankýlanýr insanýn derin kuyularýnda
yine de sesini koyacak yer bulamazsýn!..

Sýtmalý bir i mgesin gecenin duldasýnda;
susarsýn;
kendini hiçbir þiire sýðdýramaz - sýðdýramazsýn..

Sen öyle yapayalnýz yalpalayarak salaþ meyhanelerde
yüreðin talan, yüreðin yetim, yüreðin nice küllenmiþ hüzünlerden kalan.

Getir eski acýlarýný
daha en yenilmez yanlarýný...
geride hep üþümeyle kaldýðýn cehennemin!
sen böyle derin, böyle umutsuzca...
yaþamýn þakaðýnda serseri bir kurþun gibi amansýz ve zamansýzca...

Günlerin nasýrlý gülüþlerinde;
hayatý yanlýþ ezberlemiþ orospular geçerdi içinden usulca..

Birkaç söz düþürür herkes ömrünün avlusuna
ve birkaç damla gözyaþý yastýðýnýn kuytusuna...

Günlerin nasýrlý gülüþlerinde;
yaðmur arýyorum insanýn kurak gözlerinde
boðulmasam bir de... boðulmasam ...

/ Þimdi hayaller ipotek, umutlar yaðma,
sevgiler kir; düþünce çarmýhlarda..

Aþk mý?
düþleri savruk, ýssýz bir fahiþenin
ucuz vizitesi kadar kolay harcanan! /

Bölünüp, parçalandýðýmýz bukaðýsý gecelerde
beklenmedik bir an, içinde bir hayat çýðlýk çýðlýða!
baðrýnda ateþ, bileklerinde seni yitirmeye yeltenen özgürlüðün...
susarsýn, içinde bir yer aðrýr;
bir tek gül bile tutamaz ellerin baharsýz iklimlerde
avuçlarýnda bir sonbahar baðýrýr...



___________Birdal Erdoðmuþ -



Sosyal Medyada Paylaşın: