ADINA SAPTIĞIM
Deðiþti yüreðim, çýrpýnýþlarým baþkalaþtý artýk
Gözlerimin halkalarý daha manalý bakýyor denize
Martýlarýn, vapurlarýn ardýndan gidiþlerinde baþka bir hal var…
Ruhum sýðmýyor artýk sessizliðime…
Suskunluklar en acý kelimelere üstün gelirmiþ bazen
Ben o suskunluklarda kendimi demirledim
Bilmezdim gidiþinin ardýnda böyle kalacaðýmý
Soramazdým benle beraber bir ömür susup susamayacaðýný
Yanmaktý bundan sonraki en büyük eserim
Saatleri sýfýrlayamazdým artýk…
Sabit kalacaktý hep sana katettiðim kilometrelerim
Ve biliyorum, ölünce bile arkamda býrakacaðým yine sensin
En büyük mirasým dediðim…
Deðiþti artýk benliðim
Öncem de sonram da gözlerine mühürlü kalbimin
Bir borç deðilsin ki be sevgilim
Ödeyince kurtulayým senden.
Kuytu köþelerimde yalnýzlýðýma köleyim…
Bak! Çýðlýk çýðlýða seni haykýrýyor bu þehir
Her köþe baþýnda adýna sapýyorum belli belirsiz…
Bu çýlgýn kalabalýklarda dolaþan ’adam ben deðilim’...
Arnavut kaldýrýmlarýnýn soðuk ortasýnda,
Arkaný döndüðün gün deðiþti gözlerimden damlayan yüreðim…
Gidenlerin ardýndan nefes almasýný öðrendim.
Her gülüþün arka bahçesinde bir hüzün saklamayý
Sigaramýn dumanýna sarmalamayý…
Deðiþtim, inan çok deðiþtim!
Hani gün olup gelsen, yalpalasan, dalgalansan karþýmda
Ben susmalara devam edeceðim.
Dedim ya, deðiþtim sevgilim!
Kim bilir, belki bu sefer de ben gideceðim?
Gözlerime aþký mühürleyip, kalbime seni demirleyip
Bir çocuðun umutlu þarkýlarýna seni anlatýp
Gittiðin gibi ben de gideceðim…
// Cemal KAROTA //
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.