þimdi þehrimin esmer teni düþüyor gözlerime harabe yapýlardan yükselirken kadýnlarýmýzýn acý dolu o tiz sesi
zaten zayiydi aklýmýn bir köþesi gözlerim acýyla tanýþtýðýndan beri uðultular eþliðinde fýsýldarken kulaðýma bir kadýn sýnýr dýþý edilirdi bedenimden yüreðim
yüklenip kederleri sýrtýmýza gitsek uzaklara yalancý sözler sahte sevgiler sýðmaz ki bavula ki bir kadýn kurþunlunrken çýðlýk çýðlýða hep kifayetsiz sancýlar yaralardý beni
hadi gel kadýným sevdanýn en iþlek caddesinde bekliyorum seni ki çoðalsýn varlýðým varlýðýnla bu esmer bu kirli þehri terk edelim
korkularýmý büyütüyorum her gece geçtiðin her sokak say ki kabusumdur benim ya seni de tek tek diye düþünürken her þeyi ölü kadýnlarýmýz içimden geçer bir bir
k o r k u y o r u m
oysa ki kýna kokuludur kadýnlarýmýz bizim esmamýz hatcamýz rana sozan dilanýmýz ve hepsi gelin olacak ve de yuva kuracaklardý ama yaþatmadýlar hiç birini
þimdi tanýmsýz imdat sesleri çýnlýyor kulaklarýmda kanlý çaresiz eller uzandýkça ellerime bir bir ve ben insanlýðýmdan çýkmýþ bir deliyim baðýþla kadýným çaresizim
çok kirli bu þehir þimdi ürkek bakýþlý çocuklarýn ellerinde kefenler var ve hiç uðruna harçandýkca anneleri çocuklarýmýz örtüyor annelerinin üzerini
haydi gidelim kadýným tut sakýn býrakma ellerimi bu þehir kocaman bir cadý kazaný ve ayak bastýðýn her yer bir yangýn yeri
Hasan Ýpek yirmi þubat iki bin on beþ
bütün kadýnlarýmýza saygýmla
Sosyal Medyada Paylaşın:
HASAN İPEK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.