þehri sevmiþtim içinde sen varsýn diye ayrýldýk her gün sensizliði büyüterek içimde bin piþmanlýkla yaþýyorum uykularýma giriyor hayalin dizlerime uzanmýþ halin yüzünün güzelliði kara gözlerin þehrin hangi sahiline insem görecekmiþ gibi seni telaþlanýyorum deniz ve yosun kokusu bu þehir istanbul’u sevmiþtik biz suya deðdirirdik ayaklarýmýzý martýlar gelirdi sesimize sevda tepesinde gezinirdik ve bir aðaç þahitti seviþmelerimize kuþlar cývýldaþýrdý sevinçle uzakta deniz bize bakýþýrdý ve mutluluðumuz þehre sýðmazdý ah ayrýldýk biz sebepsiz ve gereksiz istanbul küstü herþey gölge aþk tek kelimeyle bana üzüntü ...
Mustafa Kaya 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.