Tanýdýðým insan. Sen o kadar sýcaktýn ki ýsýtýrdýn içimi sözlerinle. Dokunuþun unuttururdu dünyanýn büyüklüðünü, küçücük yüreðine sokulurdum. Varlýðýn ateþti üþüyen kalbime. Sen beni buz tutmak üzereyken bulup ýsýtan insandýn. Ve sen þimdi yokluðunun ayazýnda titrediðim. Kaç gece üþüdü kalbim bir bilsen. Bir zamanlar hiç bana sormadan beni yüreðine alan insan. Beni yüreðinden atma diye çýrpýnýrken donmaya býrakýyorsun. Sözlerin buz tutmuþ þimdi. Yüreðimi üþütüyorsun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatma Demirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.