Sensiz kapanmýþtý uçurtmam Koþar adým gittiðim daðýn zirvesinde Ne yankýlar duyulmuþtu Ne de sözler... Ýhtilal ki Sesler sadece düþen tülbentimin cýlýz sesinde.
Gümbür gümbür düþerken Gözlerim duymuþtu salÂlarý Ve kulaklarým görmüþtü isminde yanan ýþýklarý Ben ki karýþtým. Þimdi gittiðim yolda soyundum çýrýlçýplak varlýðýmý.
Kafiyeli masallar durgun sulara üflendi ben’de Doludizgin mutluluklar ise göðün yedi kat süngüsünde Ýzimde dilsiz iki kardeþ bulut Güvey kalmýþ halime gözyaþý döküyor iþte.
Mozaik kýrýklara vurgun olmuþ ellerim, dudaklarým Red eylesem, inkara sarýlsam nafile Hani zambaklar olacaktý düþtüðümde Sen olsaydýn düþmezdim Ve zambaklarýmda açardý çaðlayan bu þelalede.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sibel yunlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.