Suskunluk

Bir kez kýrýldým mý,
dilimi konuþturur,
kalbimi sustururum..
Böyleyim ben, kýrýlýnca sol yaným, konuþmak gelmez içimden..
Kelimeler aðýr gelir yüreðime, çýkmaz en derinden..
Dil ucuyla karþýlýk veririm sadece,
Uzaklara dalýp dalýp giderken..
Bir aðrý sarar aniden her yanýmý;
Sancýlar içinde kývranýrken, suskunlukla tedavi ederim
açtýðýn yaralarýmý..
Yaðmur yaðar, haberim olmaz
Güneþ doðar, karanlýk kaybolmaz.
Yürekte kýrgýnlýk oldu mu,
kalp konuþmaz, dil susmaz..
Saðýr kesilir kulaklarým,
sessizlikten baþka hiç bir þey
duymaz.
Her suskunluðun altýnda
bir parça kýrýlmýþlýk vardýr
aslýnda..
Gönlüm kýrýlýnca sana
kalpte konuþmaz oldu anlasana..
Suskunluk çökünce yüreðime, uyku bile aðýr gelir gözlerime,
bir kez deðdi mi ellerin ellerime, siyah mý siyah perde çekilir gökyüzüne..
Zifiri karanlýk olur sabahýn bir vaktinde..
Suskunluk dediðin geçerde, kýrgýnlýk dediðin;
-Neyse,
"Ben susayým yine de.."

>>Vuslata Yolcu<<
Sosyal Medyada Paylaşın: