saklanýyorum
ahraz sesinde bir kuyunun
geçmiþin sýzýsýný yutkunurken
yitik hayallerin yerinde yýkýntýlar
daraðacýndaki ipin sarsýntýsý dalgakýranlar
tamtakýr usumda binlerce maytap
yanarak
ince çentiklerle yelken açarak
hayatýn gizli labirentlerine
zamanýn nemli yapraklarýna
þerha þerha vurulup düþtüðüm
bir gölge oyunu bu
uzun zaman oldu
elim kalem tutmayalý
aslýnda hep daðlarýn yamaçlarýndan
çýðlýk çýðlýða uçmak…
beyaz kardelenlerin boynundan
gümüþ nehirler akýtmak isterdim
yollarýna
bazen de
yorgun bedenimi gömmek topraða
uzun kollarý olan bir kök gibi
gittiðin yerlerden çekip almak isterken seni
öylece yatmak
pencerelerden
güneþten
uzak
ölü kurbaðalarýn taklidiyle
nasýlsa günler
sallamaz varlýðýmý yokluðumu
tavana asýlý bakýþlarýmý emer simsiyah örümcekler
düþler donar, üzerime karlar yaðar
sanki erciyes’in zirvesinden dökülür gibi
içimde binlerce kemirgen
artýk paslanmýþ bir trenin gözlerinden düþen gece gibi karanlýðým
hani diyorum bir mucize
bir mucize doðsa sabahýn bulanýk þafaðýndan
iki dünya arasýnda kalmýþ ruh
ya da kitap aralarýnda kurutulmuþ çiçekler gibi
solmadan
yâr olsa
eþ olsa bana beyaz paçalý bulutlar
alýp savursa rüzgârlar
mor daðlarýn, tarçýn kokulu diyarlarýn ötesine
lâmekân hallerime bakýp bakýp
beyazlayan saçlarýmý görünce
aðlar mýydýn anne
aðlar mýydýn?...
ayþe uçar
23-12-2014