Selâm yollamýþtým, ’almam’ demiþsin;
Almasan ne olur, alsan ne olur?
’Kuru bir selâmla kalmam’ demiþsin;
Kalmasan ne olur, kalsan ne olur?
Gökten yýldýzlarý dermiþtim sana,
Ýçinde gönlümü vermiþtim sana,
Vuslatýn yolunu sormuþtum sana;
Bilmesen ne olur, bilsen ne olur?
Sevdanýn çölünde yolu þaþýrdýn,
Güneþi bulutla örttün, baþardýn.
Gözümden bir damla yaþý düþürdün;
Silmesen ne olur, silsen ne olur?
Mazide kalanlar öyle bir düþ ki,
Geri dönmek mümkün olaydý keþki.
Yýllarýn ardýnda kaybolan aþký
Bulmasan ne olur, bulsan ne olur?
Gönlümü saz diye aldýn eline;
Yýllarca deymedin hiçbir teline.
Þimdi eski þarkýlar düþmüþ diline;
Çalmasan ne olur, çalsan ne olur?
Gönlüm, sonbaharda kuru bir yaprak,
Saçlarým dökülmüþ, sakallarým ak...
Bu saatten sonra hatýrlayarak
Gelmesen ne olur, gelsen ne olur?
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.