bana ölümden bahsetme
ölmek istiyorum deme meleðim
sýrtýmda ceviz büyüklüðünde bir sýkýntý vardý
ondan bahsetmiþ miydim hiç sana
hani þöyle uzaktan baksan fark edilmez
ama eðilsem bir parça gerilir hayatým
yaslansam þöyle rahatça arkama
seðirir kalbim
yollar taþ döþeli meleðim
yürümeyi öðrendiðimden beri kaç kez tökezledim
kaç kez öptüm engelleri
ve ayaðýmýn altýndaki yeri
artýk tutup kolumdan
beni kaldýracak annem de yok
elini aðzýna götürüp güya gülüþünü gizlemek isteyenlere
iþaret parmaklarýný gözüme batýranlara inat
sývazlayýp dizlerimi
eteðimdeki tozlarý silkeleyip
gözyaþlarýmý saklayýp
gülümseyip asilce
kaç kez doðruldum
kaç kez yeniden merhaba dedim hayata
ve deve kuþu gibi baþýný kuma gömenlere
coþku içinde veda edip
biraz daha güçlenerek
her seferinde
kaç kez sarýldým dertlerime
gün geldi kalbim sýrtýmda attý
anlatamam sana
o nasýl kekremsi bir tat
ve dilimi yakan
nasýl afili bir acýydý
gene de ölmek istemedim
ürkütürüm diye korktum karýncalarý
su olup topraða her sarýlmak istediðimde
bana ölümden bahsetme meleðim
ölmek istiyorum deme
bak dýþarýda mis gibi bir hava
sýmsýcak bir güneþ var
asýlmayý bekleyen çamaþýrlar
sýraya dizilmiþ yýkanacaklar
temizlenecek bir ev sonra
piþirilecek yemekler
okunacak þiirler
hatýrý sorulacak insanlar
içilecek kahveler
mutlu edilecek çocuklar var daha
hem sulanmayý bekler balkondaki çiçeðim
bana ölümden bahsetme
ölmek istiyorum deme meleðim