bir gün olur ya insanlýk hali unutursam beþ rakamý gibi kendimi buz gibi duvarlar örmeyin etrafýma gelirken ziyaretime mor menekþeler getirin ellerimi tutup avuçlarýnýzdan yayýlan sýcaklýðý gözlerime uçurun aðlarsam sevinçten bilin üzülmeyin acýmayýn devam edin ziyaretlerinize belki ben öylece daha mutluyumdur gözlerimde donan bakýþlar gibi acýlarým da donmuþtur hüzünlerim mola vermiþtir us gibi emekli olmuþtur cennetin bir köþesinden izliyorumdur belki gülümseyerek bakýyorumdur sevdiklerime ateþ her zaman yakmaz belki gül olur avuçlarýma dökülür yaprak yaprak ve ana kucaðý gibi sarýverir kara toprak
Sosyal Medyada Paylaşın:
asude_vuslat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.