sarınmak ne boş!
sarýnmak bazen ne boþ kelime!
düþerken içinden düþsel söylemlerin
düne aitliðin silinme mecburiyetine
ayarlandýðý bir günde;
bir yaprak kadar ömrü varken her þeyin
o sonbaharý beklemeden
baþlayan “sevgi tükenmiþliðin”
öncesi tahminsizdir
bir bakmýþsýn bir elvedanýn içinde
yenideni yoktur bazý eylemlerin
düþtüðün vakit kalkabilirsin elbette
ya acýsý, incinmiþliði?
paylaþamazsýn, anlatamazsýn
kimseye,
anlamlandýramazsýn kimseyle
adýmlarýn gider yitikliðe
sarýnmak bazen ne boþ kelime!
düþün ki
görünen bir buluta sarýnmak istersin, sarýnamazsýn
hayali güzeldir oysa
yaðmurlarý hissedebilirsin kolayca
yakalayabilirsin yaðarken kalbinde
bir "ömür akþamüstüsü"nde belki de
bir elvedanýn içinde
gitmek gerekir bazen,
bütün aþklarýný býrakmýþ yýlgýlar gibi
yýkýlýrsýn geleceðe,
sözlerin dudaklarýndan alýnmýþtýr bile
hiç susmayacak yüreðine konmak üzere
hele bir de
hayalin, bulutlarýn silme tepeden
üzerine boþalýrken, üþürken
gerçekten sarýnmak o þeye
ne boþ kelime!
( Dilek KARSLIOÐLU )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.