GÖZLERİN
Þaka mý gerçek mi bilemiyorum;
Selamý sabahý kesti gözlerin…
Kökünden söküldü gönül aðacým;
Fýrtýna misali esti gözlerin…
Ýçimde büyüdü özlemin kat kat;
Duysun cümle âlem duysun kâinat;
Kalemden damlayan heceye inat;
Tek kelam etmeden sustu gözlerin…
Söndürdüm içimde yanan ateþi;
Hasretmiþ ölümün dul kalan eþi;
Geceden sonrasý doðan güneþi;
Sorgusuz sualsiz astý gözlerin…
Tahliye emrini bekliyor yaþým;
Baharý koynunda saklýyor kýþým;
Çatýlmaz dedikçe canana kaþým;
Sevdama inatla bastý gözlerin…
Yüzüme el gibi bakma dedikçe;
Baðrýmý hasretle yakma dedikçe;
Sözümüz bakidir, çýkma dedikçe;
Beyhude darýlýp, küstü gözlerin…
Ali ALTINLI – 10/12/2014
Saat: 20:54
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.