Kar boran taþlarý kuma döndürür Kum kumdan ayrýlmaz yalnýz býrakmaz Aþýklar susamaz doðrudan caymaz Doðrudan yana çal rüzgar gülleri.
Daðlar, ovalar, çöl çiçeksiz kalmaz Hasret kalýnan gül unutulamaz Çektiðim cefalar hiç mi duyulmaz Cefamý sessiz çal rüzgar gülleri.
Gerçek aþk yaþadým aþýklar gibi Hala o girdaptan kurtulamadým Þuhunu deðil gönül þahýný sevdim Ýkrarýmdýr bu, ey günah makamlarý Günahýmý çalýn- imdi- rüzgar gülleri. 25.05.2010 23.10
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail sami (Şimal) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.