Saat on ikiyi biraz geçiyordu. Sessizdik. Aklýmýzdan seviþmek dýþýnda çok þey geçiyordu. Dýþarýda düzülen bir yýðýn umut oracýktayken, tam da bu gece kopuyordu iþte kýyamet.
Uykusuz bir baskýn gecesinin öncesine delalet ediyordu. öteki Dünya saatleri ve biz öylece bekliyorduk.
Nicedir düþ kuramýyoruz sevgilim, nicedir üþüyor, nicedir donuyoruz. Biz donuyoruz, çocuklar donuyor; donuyor düþler, balonlar ve eski filmler…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Noah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.