Bu resmimi senin için ayýrdým.
Arkasýna yüreðimi kazýdým.
“Gittiðinde iki yaþýndaydým annem!
Sen sandým da, her nesneye dokundum.
Serçe kanadýna, kucaðýn diye sokuldum.
Dizin sandým, her taþa baþýmý koydum.
Güzel kýzýn Melek’ten annesine sevgiyle...”
Zarfa sýðan; benim resmim, damla damla gözyaþým.
Hasretime yetenini bulamadým be annem!
Pul istedim postacýdan telaþla.
“Bu adrese pul gerekmez,
Hasret üfle, sal mezara” dediler.
Giderken içime akýttýðýn aþký tuttum da,
Seni yakalayamadým annem!
Koþtum ardýndan,
Her sokaða daldým bilmeden.
Belki döner, gülümser, "Þaka yaptým." der,
Çýkarsýn ortaya sandým.
Umut seninle gömülmüþ be annem!
Her þey sendi, ben sendeydim!
Aþkýn ruhumu sýkýca kapladý,
Baþka aþka hiç yer kalmadý annem!
Zaman zaman “Sevda” deyip takýldým.
Köpük köpük aþk seline kapýldým.
Eþ aradým, bulamadým kokuna,
Ýçin için, kül olmadan hep yandým.
Ruhun girdi koluma,
Yoldaþ oldun hep, hayat yoluma.
Bana kilitli kapýna gidiyorum;
Yatýyorsun boylu boyunca…
Her dokunuþumda topraðýna;
Üþüyorum…
Tüm sýcaklýðýmý üfleyip, býrakýyorum sana.
Bari sen üþüme annem!
Bir kerecik boynuna sarýlsaydým,
Kokunu çekseydim…
Birazcýk büyüseydim,
Seni doyasýya öpseydim…
Bilerek bir kerecik
Bir kerecik be annem!