hasret denizinde kürek mahkumuyum güvertemde yalnýz yüreðimin bir köþesinde sükutun demirli hayali kuramýyorum artýk korkuyorum düþlerim kayboldu ufuklarda gözlerimde buðu dilime kilit vurdum paslý bulutlar aðlamaklý benden de yaslý ya içimde kaynayan kor yakar yüreðimi en derinden bir de bana sor gönlümdü bana isyan eden oysa sunmuþtum umudumu gönül ýrmaðým akmýþtý menziline kaybolan hayallerim mi yoksa bende hatýra kalan bilemedim sevgin bu mu? anlayamadým bir türlü çözemedim seni nedensiz nedenlerin var psikolojik sýralanmýþ gönlünde sorsamda söylemezsin,bilirim doðrudan hep dolaylý yoldan konuþursun þarkýlar mýrýldanýrsýn gönülsüz dilinde ben,umutsuz bir vakayým sayende artýk, kuruyan bir çeþmeyim saklý hüznümde yusuf erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
mevlana diyarı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.