İstiridye'deki İncindim

Ýstiridye’deki Ýncindim

Dün akþamüstü karanlýkta ýþýldayanlar
neydi diye eðildim baktým
yerlere saçýlmýþtý heceler

topladým tek tek nidalarla
gözyaþlarýmla suladým
bir bir öptüm her birini okþadým

akla ziyan kim atar ki yerlere

sonra gece her gecenin aksine
yatar yatmaz uyudum
sen girdin rüyama
ne kadar da mutluydum
sen kabuktun deniz kabuðu
ben Ýnci’ndim

çok incinmiþtim
kimse inanmamýþtý aþk’a
inandýramamýþtým kimseleri arkadaþlýða

kaldým yalnýz bir baþýma
oturup þiir yazdým

yoksun uzun süredir
fark ettim seni ne çok özlemiþtim
sen Ýstiridye
ben içindeki Ýncin

biraz da sen incin
incinmek iyidir sevgili
yine de emin ol kýrýlsak da
kalplerimiz birbirimizindir

tasalanma sakýn
sen özlediðim
sen tek sevdiðimsin

sen kabuk ben ki Ýnci
deniz bizim vatanýmýz

Yüksel Nimet Apel

15/Kasým/2014/Cumartesi

Yüksel Nimet Apel
Sosyal Medyada Paylaşın:

yukapel Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Mezuniyet balosu Bir sen var senden içeri bir ben var benden içeri Sonbahar ağıdı Mavi ortanca. Hüzün ağacı Melek yüzlü Tespih Azizim leylâ Haydarpaşa İstanbul. Ağaçta dal dalda yaprak, yaprak'ta çiy tanesiyim