Her sabah ümit bekler, akþam olunca çöker Tüm benliðim sarsýlýr, kalbimi kökten söker Varlýðýnla coþarken, yokluðun can yakýyor Sevmek sevilmek varken, neden gözyaþý döker.
Çok derindir yazgýsý, inan akýl sýr ermez Ýþkence çeksem bile, yar yari kalben yermez Ucunda ölüm olsa, yine sever gönülden Makam mevki dinlemez, aþktýr bu aman vermez.
Bir kez girdi mi kalbe, tek bir çýkýþý yoktur Yaþayan bilir aþký, aþkýn mahkûmu çoktur Özgürlük verseler de, kaçan tek âþýk olmaz Bakýþlar birer yaysa, aþk sihirli bir oktur.
Gözden göze akarken, kalp kalbe çarpar durur Damardan girer hazla, dalga dalgayý vurur Aþk iki âþýk ister, tek taraf varsa yakar Karþýlýk bulmaz ise, derya çöl olur, kurur. Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Temiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.