İNSANLIK

ÝNSANLIK

Ben ölüyorum.

Kýrýk çizgileri yay olmuþ yapraklar uçuþacaklar ardýmdan.

Cam kovanozlara doldurulmuþ balýklar

gözyaþlarýný akýtacaklar tabutumun üstüme.

Daðlarýn çýkýlasý yollarý ,

sarý çiçeklerini kollarýna takýp yolumu kapatacaklar

gidiþimin.

Yýldýzlar yorganlarýný alýp sýraya dizilecekler

üzerimi örtmek için.


Ölüyorum kenti kalabalýkta.

Ak benizli (gidiþim eylemi –eylemin de denklemi ) kentine nazýr adamlar,

yüzlerini omuzlarýna asýp koþturacaklar ardýmdan.

Beyaz gülüþlerini yataklarýna saklamýþ çocuklar

çýðlýk çýðlýða saklanacaklar analarýnýn dizlerinin arasýna.


Ben ölüyorum … Akýtýn beni…

09.10.2014
Havva Kýlýç

Sosyal Medyada Paylaşın: